ΝΈΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΕ Σ
ριορισμό των εκπομπών C02, βλ. Bliste r
(1991) και πετυχαίνεται με τη χρήση θερ
μομονωτικών υλικών. Αλλά συχνά η χρήση
πολλών από αυτά εγκυμονεί κινδύνους για
την υγεία και το περιβάλλον, βλ. Cuhls
(1988). Για παράδειγμα μελέτε ς ποιότη
τας του εσωτερικού αέρα έδειξαν μεγά
λες συγκεντρώσεις φορμαδεΰδης και φω-
σφωρικών που προέρχονταν κατά μεγάλο
μέρος από μοριοσανίδες και θερμομονω
τικά υλικά, βλ. Hollowel l et all (1989) ;
Sprengle r et all (1982) ; Moschandreas
(1983); ASHRAE (1989). Τέλος σήμερα α
κόμα και τα πιο γνωστά δομικά υλικά ό
πως ο γύψος, τα τούβλα, οι πέτρες ή το
τσιμέντο θεωρούνται από πολλούς ερευ
νητές ως πηγές Ραδονίου και γι' αυτό ανε
πιθύμητα.
Όλα λοιπόν τα παραπάνω μας οδήγησαν
στην αναζήτηση τρόπων παρασκευής δο
μικών υλικών με πρώτο στόχο την παρα
γωγή θερμομονωτικών υλικών από καθα
ρά φυτικές πρώτες ύλες χωρίς καμιά χημι
κή πρόσμιξη που από τη μια μεριά θα κά
λυπταν με τον καλύτερο τρόπο τις ανά
γκες και από την άλλη θα ήταν 100% ανα
κυκλώσιμα και δεν θα εγκυμονούσαν περι
βαλλοντικούς κινδύνους.
3. Οικολογικά δομικά υλικά
Τα νέα υλικά που κατασκευάστηκαν στο
Εργαστήριο Γεωργικών Κατασκευών του
ΓΠΑ με πρώτη ύλη το καλάμι Μίσχανθο
(που μπορεί ν' αντικατασταθεί και με άλλα
Πλάκα συμπίεσηςδιαστάσεων0.32X0.32m που
κατασκευάστηκεστοΕργαστήριοΓεωργικών
Κατασκευώντου ΓΠΑ.
ανάλογα φυτά) μπορούν να χωριστούν σε
δύο κατηγορίες. Ηπρώτη κατηγορία πε
ριέχει τα δομικά υλικά που κατασκευάστη
καν με ανόργανη συνδετική ύλη και η δεύ
τερη τα δομικά υλικά που κατασκευάστη
καν με συνδετική ύλη φυτικής προέλευ
σης. Σε όλες τις περιπτώσεις το καλάμι
χρησιμοποιήθηκε κομματιασμένο από ένα
σφυρόμυλο (κομμάτια γύρω στα 0.04 με
0.05 m μήκος και 0.00 5 mπλάτος), και μά
λιστα χωρίς να καθαριστεί ,με τα φύλλα
και την ψύχα (κι αυτό για να περιοριστούν
οι απώλειες σε πρώτη ύλη). Πριν το πέρα
σμα στο σφυρόμυλο το καλάμι είχε ξερα
θεί δοκιμαστικά με φυσικό τρόπο μέσα σ'
ένα θερμοκήπιο του Εργαστηρίου όπου
παρέμεινε για ένα καλοκαίρι. Την περίοδο
ξήρανσης έγινε η προετοιμασία του εργα
στηριακού εξοπλισμού για την παραγωγή
των δομικών υλικών. Ηπειραματική παρα
γωγή δομικών υλικών έγινε με τη χρήση
μιας μήτρας 0.32X0.3 2 m μέσα στην οποία
τα δοκίμια συμπιέζονταν σε υδραυλική
πρέσα και παράγονταν δομικά υλικά με
πάχος από 0.05 m μέχρι 0.1 m. Οι πρώτες
δοκιμές έδειξαν ότι χρειαζόταν ειδικό κά
λυμμα της φόρμας ενισχυμένο για να μην
παραμορφώνεται κατά τη συμπίεση του
δοκιμίου κι έτσι σχεδιάστηκε και κατα
σκευάστηκε στο εργαστήριο μια κατάλλη
λη πλάκα συμπίεσης:
3.1. Δομικά υλικά με ανόργανη
συνδετική ύλη
Για την παραγωγή δομικών υλικών αυτής
της κατηγορίας χρησιμοποιήθηκαν δύο
τύποι συνδετικής ύλης: ο γύψος και το
τσιμέντο. Βασικό πρόβλημα κατά την πα
ραγωγή των υλικών αυτών απετέλεσε η μί
ξη του σπασμένου καλαμιού με τη συνδε
τική ύλη κι αυτό γιατί ήταν πολύ δύσκολο
να επιτευχθεί αρχικά ομογενές μείγμα. Για
να διευκολυνθεί η μίξη διαβρεχόταν αρχι
κά το σπασμένο καλάμι μέχρι κορεσμού
και στη συνέχεια προσθέταμε το κορεσμέ
νο με νερό καλάμι στο μείγμα νερού τσι
μέντου ή νερού γύψου. Με τον τρόπο αυ
τό τα δοκίμα με τσιμέντο παράχθηκαν
σχετικά εύκολα ενώ μεγάλη δυσκολία πα
ρουσιάστηκε στα δοκίμια με γύψο κι αυτό
γιατί ο γύψος στερεοποιόταν πολύ γρήγο
ρα (συχνά πριν ολοκληρωθεί η ανάμειξη
με το καλάμι). Για να καθυστερήσει το
"πήξιμο" του γύψου χρησιμοποιήθηκαν
διάφορες χημικές προσμίξεις. Ηπρόσμιξη
m ·
Ι
|
1
BB § '
V;
ΒΛ
fik'
ë
^Κΐ'*" ^
ίΪΜ>Ηψ;.ψ,,
<.y'~,
•'••
->*'. V'.'V
:
"-\
ML·
alil i
V '
<•
,
.
"
n
'<·"·'"%' '••'
;
-'
,
e
];U-:H
' ' S
tósafe
, . * " .
•* jt* "*•**
Δοκίμιο κατασκευασμένομε χαμηλή πίεση από
καλάμι και γύψο
που έδωσε τα καλύτερα αποτελέσματα ή
ταν τελικά η κοινή σόδα (η οποία καθυστε
ρεί το "πήξιμο" για μεγάλο και σχετικά ε
λεγχόμενο χρονικό διάστημα).
Σημαντικός παράγοντας για την ποιότητα
του παραγομένου δοκιμίου είναι η πίεση
που εξασκούμε κατά την παραγωγή του.
Έτσι τα δοκίμια που κατασκευάστηκαν με
χαμηλή πίεση παρουσίαζαν μικρή σχετικά
αντοχή και τρίβονταν εύκολα ενώ τα δοκί
μια που κατασκευάστηκαν με ψηλή πίεση
είχαν γενικά καλύτερες ιδιότητες. Σε αντί
θεση με τα παραπάνω ήταν τα αποτελέ
σματα της θερμικής αγωγιμότητας των υ
λικών κι αυτό γιατί τα υλικά με χαμηλή πίε
ση παρουσίαζαν με θερμική αγωγιμότητα
γύρω στα 0.8 Wim
1
Κ
1
και ειδικό βάρος γύ
ρω στα 370 και 470 Kg rrv
1
Κ-
1
). Ενώ για
τα δοκίμια κάτω από ψηλή πίεση η αγωγι
μότητα ήταν μεγαλύτερη (γύρω στα 0,1
Wm'K
1
).
Όλα τα δοκίμια στέγνωναν σε θερμοκρα
σία δωματίου με φυσικό τρόπο χωρίς κα
μιά ιδιαίτερη διαδικασία. Τα δοκίμια με
συνδετικό το τσιμέντο σκλήρυναν με την
αργή διαδικασία σκλήρυνσης του τσιμέ
ντου και χρειάζονταν αρκετές μέρες για
να σκληρύνουν ικανοποιητικά. Τέλος όλο
το υγρό που παραγόταν κατά τη συμπίεση
των δοκιμίων ήταν ένα αραιωμένο μείγμα
(τσιμέντου ή γύψου κατά την περίπτωση),
γιατί κατά τη συμπίεση απομακρυνόταν
και το νερό που είχε απορροφηθεί από το
καλάμι κατά τον κορεσμό του. Όλο αυτό
το υγρό ήταν όμως χρησιμοποιήσιμο και
μπορούσε να εμπλουτιστεί σε γύψο ή τσι
μέντο ανάλογα με την περίπτωση και να
χρησιμοποιηθεί και πάλι ως συνδετικό. Η
